Τα Κατασχεμένα: Μια Ματιά στο Μεγαλύτερο «Νεκροταφείο» Αυτοκινήτων της Θεσσαλονίκης

Μία μεγάλη αποθήκη – μάντρα, σε έκταση 80 στρεμμάτων, φιλοξενεί εδώ και 25 χρόνια τα κατασχεμένα οχήματα της Διεύθυνσης Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού. Τα περισσότερα από αυτά θα «πεθάνουν» εκεί

«Ο χώρος βρίσκεται σε πλήρη περιβαλλοντική απαξίωση, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, με τα κουφάρια των αυτοκινήτων να αποτελούν καταφύγιο για τρωκτικά και κάθε είδους μολυσματική ασθένεια και παράλληλα τον κίνδυνο της φωτιάς να παραμονεύει, καθώς ο χώρος είναι γεμάτος ξερά χόρτα και εύφλεκτα υλικά».

Η περιγραφή περιλαμβάνεται σε μία επιστολή που έστειλαν σύλλογοι της Πολίχνης και της Ευκαρπίας Θεσσαλονίκης προς το Υπουργείο Οικονομικών. Αφορά μία μεγάλη αποθήκη-μάντρα, σε έκταση 80 στρεμμάτων, που φιλοξενεί εδώ και 25 χρόνια τα κατασχεμένα οχήματα της Διεύθυνσης Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού, του παλιού ΟΔΔΥ.

Κόκκινα, κίτρινα, μπλε, άσπρα αυτοκίνητα. Με σπασμένα τζάμια και σκασμένα λάστιχα. Υπερπολυτελή που χάθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους, επειδή δεν είχαν να πληρώσουν τα πρόστιμα. Mercedes με φιμέ τζάμια που κατασχέθηκαν για μεταφορά ναρκωτικών και περιμένουν την τελεσίδικη δικαστική απόφαση για να πάρουν τον δρόμο του πλειστηριασμού. Βανάκια που κατασχέθηκαν από διακίνηση μεταναστών, όμως θα πλειστηριαστούν γρήγορα με διαδικασίες εξπρές για να καταλήξουν στο στόλο κάποιου αστυνομικού τμήματος. Πολλά ΙΧ τυλιγμένα από χόρτα, που έγιναν θάμνοι και μετά κατέληξαν μικρά δεντράκια, για να φτιάχνουν σκιά στις ξασπρισμένες από το χρόνο ταπετσαρίες τους. Τόσα χρόνια είναι εκεί. Μέχρι και νταλίκες βλέπεις.

Αλλά και μηχανάκια, πολλά. Άλλα των οποίων οι ιδιοκτήτες τα χρησιμοποίησαν για «τσαντιές» και άλλα για κόντρες. Μηχανές μεγάλου κυβισμού από ληστείες, αλλά και υπερχρεωμένους ιδιοκτήτες που δεν μπόρεσαν να πληρώσουν τα πρόστιμα. Τις άφησαν για χάρη του δημοσίου. Είναι σε έναν χώρο όπου έχει γύρει εδώ και χρόνια μία κιτρινόμαυρη πινακίδα καρφωμένη και γράφει ΔΙΚΥΚΛΑ. Μέχρι και ποδήλατα, μια στοίβα που έχουν κατασχεθεί. Κάποιοι τα είχαν κλέψει και βρέθηκαν ως προϊόντα λαθρεμπορευμάτων. Και παραδίπλα εκατοντάδες πινακίδες. Κομμένες για να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

Αυτή είναι η πρώτη εικόνα των αποθηκών του ΟΔΔΥ, ή της ΔΔΔΥ στη νέα ονομασία, από τότε που αποτελεί μία ξεχωριστή διεύθυνση των τελωνείων. Η μάντρα βρίσκεται δίπλα στον κόμβο της Ευκαρπίας. Ακριβώς δίπλα από τον φράχτη του πρώην στρατοπέδου Καρατάσου. Στη Λεωφόρο Στρατού 156. Στην είσοδο όποιος πλησιάσει, ακούει το γάβγισμα ενός σκύλου. Φυλάσσεται από security, όμως δεν είναι αρκετό για τις συνεχείς εισβολές από διάφορους. Άλλωστε ο μαντρότοιχος, με τα παλιά σύρματα και τυλιγμένους τους κλώνους από τους αγκαθωτούς θάμνους με τα βατόμουρα, δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο.

«Ο χώρος είναι επικίνδυνος, έχουν χυθεί λάδια, πολλά οχήματα είναι εγκαταλειμμένα. Υπάρχει γραφειοκρατία για να πουληθούν ακόμη και ως παλιοσίδερα. Και μένουν εκεί», παρατηρεί μιλώντας στο VICE ο αντιδήμαρχος Παύλου Μελά, Σάκης Λαζαρίδης. Ως περιαστικός καλλιεργητής και ο ίδιος στο πρώην στρατόπεδο Καρατάσου, γνωρίζει τον χώρο και θέτει τους προβληματισμούς, ζητώντας να απομακρυνθούν οι αποθήκες της ΔΔΔΥ από εκεί. «Αναλογιζόμενοι τον μελλοντικό σχεδιασμό της πόλης, την έλευση του Μετρό στα δυτικά και ότι ο χώρος βρίσκεται πλέον μέσα στον αστικό ιστό, δίπλα στο πάρκο Καρατάσου, σε σχολεία, χώρους αναψυχής, αθλητισμού και εμπορικά κέντρα παρακαλούμε για τις ενέργειές σας για την άμεση μετεγκατάσταση του ΟΔΔΥ σε άλλο χώρο εκτός πολεοδομικού συγκροτήματος και παράλληλα την αξιοποίηση του χώρου για κοινωφελείς και δημόσιες χρήσεις», ζητούν στην επιστολή τους οι σύλλογοι της περιοχής, μεταξύ αυτών και των γονέων του 4ου Δημοτικού Σχολείου Πολίχνης, που βρίσκεται κοντά.

«Δεν μπορεί να μείνει αυτό το χάλι με 2.000 ερείπια», λέει ο κ.  Λαζαρίδης αναφερόμενος στα κατασχεμένα οχήματα, ζητώντας επιτακτικά την απομάκρυνση της αποθήκης – μάντρας. Άλλωστε ακριβώς δίπλα, το πρώην στρατόπεδο Καρατάσου έχει ληφθεί η απόφαση και μετατρέπεται σε μητροπολιτικό πάρκο. Και ήδη έχει κατατεθεί σχεδιασμός. Είναι αλήθεια ότι μία τέτοια μάντρα δεν χωράει εκεί και αυτό το γνωρίζουν οι υπεύθυνοι του υπουργείου Οικονομικών που έχουν αποφασίσει τη μετακίνηση. Χωρίς όμως να προσδιορίζουν το πού και ειδικά το πότε. Και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να καθαριστεί σχετικά ο χώρος, ειδικά μετά τις φωνές των τοπικών φορέων ότι υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς.

Πίσω στη μάντρα, καθένα από τα αυτοκίνητα έχει τη δική του ιστορία. Κρυμμένη πίσω από τα νούμερα που έχουν γράψει οι υπάλληλοι της διεύθυνσης διαχείρισης δημόσιου υλικού στα παρμπρίζ τους, συνοδευόμενα από αρχικά όπως ΟΤΚΖ το νόημα των οποίων είναι άγνωστο. Ξεχωριστή ιστορία έχει και ένα που συνοδεύεται από ένα όνομα. Παραπέμπει άραγε στον ιδιοκτήτη του, από τον οποίο κατασχέθηκε, ή σε αυτόν που το διεκδικεί; Πάντως για την είσοδο στην αποθήκη απαιτείται άδεια. Είναι εύκολο, όμως, να διακρίνεις από τον φράχτη το πλήθος τους. Όπως άλλωστε τα καταφέρνουν διάφοροι που περιφέρονται ειδικά τη νύχτα στους χώρους του και μεταφέρουν ανταλλακτικά. Η έκταση είναι μεγάλη για να φυλαχτεί. Η εγκατάσταση συστήματος καμερών θεωρείται ότι θα περιορίσει το κακό. «Εδώ όταν τοποθετήθηκε μία μεγάλη σιδερένια πόρτα στην άλλη αποθήκη του ΟΔΔΥ, για να περιοριστούν οι κλοπές, πήγαν και πήραν όλη την πόρτα», περιέγραψε στο VICE πρόσωπο που γνωρίζει τι συνέβη.

Στη μάντρα του Καρατάσου, πάντως, η σιδερένια πόρτα εξακολουθεί να υπάρχει. Ανοίγει στους υποψήφιους αγοραστές που συμμετέχουν στους πλειστηριασμούς, όταν βλέπουν ότι για κάποια οχήματα συμφέρει η αγορά. Άλλωστε την εποχή της κρίσης, τη διετία 2014-2015 οι πλειστηριασμοί του ΟΔΔΥ στη Θεσσαλονίκη άφηναν μέχρι και 400.000 ευρώ στον κρατικό κορβανά κάθε φορά που γίνονταν. Είναι αυτά τα οχήματα που δεν προλαβαίνουν να μείνουν και αγοράζονται γρήγορα. Ορισμένα μάλιστα πουλήθηκαν χωρίς να έχουν τελεσιδικήσει οι δικαστικές αποφάσεις. Και υπάλληλοι στη συνέχεια έτρεχαν και δεν έφταναν είτε να βρουν μία Ferrari που αποδόθηκε στον ιδιοκτήτη της από το δικαστήριο και να την επιστρέψουν, είτε για να αποζημιώσουν για την αξία της, αφού είχε πλειστηριαστεί.

Στη μεγάλη πλειοψηφία πάντως στη μάντρα είναι αυτοκίνητα που δεν πρόκειται να αγοραστούν από κανέναν. Ούτε πρόκειται να ενδιαφερθεί κάποιος για τους αριθμούς τους. Έχουν την ιστορία τους, όμως έχει παλιώσει.

Πηγή κειμένου και φωτογραφίες: vice.com

Κείμενο: Κώστας Καντούρης

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αβραμίδης