Τιμήθηκε η ‘Αλωση της Κωνσταντινούπολης στον Δήμο Αμπελοκήπων Μενεμένης

Σε συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα

Σε συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα τιμήθηκε το πρωί της Δευτέρας, 29 Μαϊου, η 570^η επέτειος από την Άλωση της Βασιλεύουσας Κωνσταντινούπολης την 29/5/1453 στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης σε εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε με την ΕΝΩΣΗ ΟΜΟΓΕΝΩΝ ΕΚ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ BΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση για την ανάπαυση της ψυχών του Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και των πεσόντων κατά την Άλωση και ακολούθησε κατάθεση στεφάνου για τη μνήμη των πεσόντων κατά την Άλωση της Πόλης στον Ανδριάντα του Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στην Πλατεία Δημοκρατίας του Δήμου παρουσία του Δημάρχου Αμπελοκήπων-Μενεμένης και Α’ Αντιπροέδρου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος Λάζαρου Κυρίζογλου, Αντιδημάρχων και Δημοτικών Συμβούλων του Δήμου, μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενώσεως Ομογενών εκ Κωνσταντινουπόλεως Βορείου Ελλάδος και μελών του Πολιτιστικού Συλλόγου Αμπελοκήπων «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος» και του Πανελληνίου Συλλόγου Μακεδονομάχων και Απογόνων «Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ». 

Ακολουθεί η ομιλία του δημάρχου.

Πέρασαν 570 ολόκληρα χρόνια από τότε που η Βυζαντινή Αυτοκρατορία καταλύθηκε με την άλωση της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου 1453 από τους Οθωμανούς. 

Πέρασαν όμως και 819 ολόκληρα χρόνια από τότε που οι δυτικοί, οι Παππικοί, οι Φράγκοι, το 1204, κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και τη λεηλάτησαν, θέτοντας την Βυζαντινή Αυτοκρατορία σε τροχιά παρακμής, 249 χρόνια πριν από την Άλωση της 29^ης Μαΐου 1453 από τους Οθωμανούς. 

Είναι αυτοί, οι ίδιες δυνάμεις που επέτρεψαν μεν να αποκτήσουμε το 1821 κρατική υπόσταση αλλά τέτοια και τόσο μικρή γεωγραφικά, ώστε να ελέγχεται από τους ίδιους γεωστρατηγικά και οικονομικά. Πνευματικά όμως ποτέ, γιατί ο δικός μας πολιτισμός υπερβαίνει τα στενά γεωγραφικά μας όρια, είναι παγκόσμιος, είναι οικουμενικός, κάτι που δεν μπόρεσαν και δεν θα μπορέσουν ποτέ να πετύχουν οι ποικιλώνυμοι κατακτητές μας στο διάβα της ιστορίας. Γι’ αυτό, αν και η Πόλις εάλω, ουκ εάλω.

Αυτή δυστυχώς είναι ιστορικά η πραγματική εξέλιξη και αλήθεια. Η Άλωση ήταν η μεγάλη, η μεγαλύτερη φωτιά, με δεύτερη τη φωτιά της Σμύρνης, που σφράγισαν τη μοίρα του Ελληνικού Έθνους. 

Θυμόμαστε σήμερα, 570 χρόνια μετά, έχουμε χρέος και βαριά κληρονομιά να θυμόμαστε και να τιμάμε. Να θυμόμαστε τη μεγαλύτερη και μακροβιότερη αυτοκρατορία. Να τιμάμε τους τελευταίους υπερασπιστές της, με πρώτο τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, οι οποίοι με κοινή θέληση, έμειναν εκεί και υπερασπίσθηκαν την Κωνσταντινούπολη, χωρίς να λυπηθούν τη ζωή τους. Θα είναι αιωνία η μνήμη τους. 

Ιστορικά αλλά και για μας τους Έλληνες και για όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, με τον όρο Βυζάντιο ή Βυζαντινή Αυτοκρατορία νοείται το ανατολικό τμήμα της άλλοτε Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η λεγόμενη Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η εξελληνισμένη και εκχριστιανισμένη με έδρα Κωνσταντινούπολη και αντιστρόφως δηλαδή η Κωνσταντινούπολη είναι η πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας δηλαδή της εξελληνισμένης και εκχριστιανισμένης Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αυτοκρατορία, κράτος και Πρωτεύουσα, απόλυτα ταυτισμένες. 

Είναι δε το κράτος αυτό το πρώτον πιστεύσαν εις τον Δεσπότην Χριστόν. Το πρώτο επίσημα Χριστιανικό Κράτος και μάλιστα δι’ αποκαλύψεως, με τον Τίμιο Σταυρό: Εν τούτω Νίκα!

Ας είναι αιωνία η μνήμη του τελευταίου Αυτοκράτορα Κων/νου Παλαιολόγου και των υπερασπιστών της Κωνσταντινούπολης. Της Βασιλεύουσας.