Η εικόνα εγκατάλειψης που παρουσιάζει ο σιδηροδρομικός σταθμός της Σίνδου αποτελεί μια θλιβερή πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Το κτίριο, που κάποτε υπήρξε ένας ζωντανός κόμβος μετακίνησης και εξυπηρέτησης χιλιάδων πολιτών, βρίσκεται πλέον σε πλήρη αποσύνθεση. Σπασμένα τζάμια, φθαρμένοι τοίχοι, σκουπίδια και ακαταστασία μαρτυρούν την παντελή έλλειψη φροντίδας. Η εικόνα αυτή δεν προσβάλλει μόνο την αισθητική της περιοχής, αλλά και την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια των πολιτών που έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση.
Το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: Ποιος ευθύνεται για αυτή την κατάντια; Οι αρμόδιοι φορείς, είτε πρόκειται για τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος (ΟΣΕ) είτε για την τοπική αυτοδιοίκηση, έχουν υποχρέωση να δώσουν απαντήσεις. Γιατί το κτίριο αυτό αφέθηκε στην τύχη του; Ποιος αποφάσισε ότι η συντήρηση και η φροντίδα του δεν αποτελούν προτεραιότητα; Και, κυρίως, πώς είναι δυνατόν να μην έχει γίνει τίποτα για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση παρά τις προφανείς ανάγκες;
Η εγκατάλειψη του σταθμού δεν είναι απλώς θέμα αισθητικής. Είναι μια πράξη αδιαφορίας απέναντι στην ιστορία του τόπου και στους πολίτες που εξυπηρετεί. Ένας σταθμός τραίνων δεν είναι μόνο ένας λειτουργικός χώρος, αλλά και ένα σημείο πολιτιστικής και ιστορικής σημασίας. Η απαξίωσή του αντικατοπτρίζει την αδιαφορία για την παράδοση, την καθημερινότητα και την ασφάλεια των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τις υποδομές αυτές.
Η ευθύνη δεν μπορεί να παραμένει απρόσωπη. Οι κάτοικοι της Σίνδου, αλλά και ευρύτερα της Θεσσαλονίκης, αξίζουν να γνωρίζουν ποιοι αποφάσισαν να αφήσουν αυτό το κτίριο να καταρρεύσει. Η δημόσια περιουσία ανήκει σε όλους μας, και η διατήρησή της δεν είναι επιλογή, αλλά υποχρέωση.
Παράλληλα, το ζήτημα αναδεικνύει και την ανάγκη για σχεδιασμό και όραμα. Δεν αρκεί μόνο να διατηρηθεί ο σταθμός, αλλά και να αξιοποιηθεί. Ένα τέτοιο κτίριο θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο αναφοράς για την περιοχή, φιλοξενώντας πολιτιστικές εκδηλώσεις ή λειτουργώντας ως τουριστικό αξιοθέατο. Αντί αυτού, όμως, έχει εγκαταλειφθεί, αποτελώντας σύμβολο της αδράνειας και της ανευθυνότητας.
Οι πολίτες δεν μπορούν να μείνουν αμέτοχοι. Πρέπει να απαιτήσουν διαφάνεια, εξηγήσεις και, πάνω απ’ όλα, δράση. Οι υπεύθυνοι φορείς οφείλουν να λογοδοτήσουν και να αναλάβουν άμεσα πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση του σταθμού. Το κόστος της αδιαφορίας είναι μεγαλύτερο από το κόστος της αποκατάστασης, καθώς υπονομεύει την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς.
Η Σίνδος και η Θεσσαλονίκη δεν αξίζουν αυτή την εικόνα. Οι πολίτες έχουν δικαίωμα σε έναν σταθμό που θα αντανακλά την ιστορία, την αξιοπρέπεια και την προοπτική τους. Είναι ώρα να αποδοθούν ευθύνες και να ληφθούν μέτρα. Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για δικαιολογίες ή καθυστερήσεις.
