Η ιστορία των τρένων… μία βόλτα στο Σιδηροδρομικό Μουσείο στο Κορδελιό (φωτό+vid)

Ένα από τα πολυτελή βαγόνια εστιατορίου, του Οριάν Εξπρές, βρίσκεται στην οδό Μοναστηρίου

Ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο επάνω στις σιδηροδρομικές ράγες και την ιστορία των τρένων, έχουν την δυνατότητα να κάνουν μικροί και μεγάλοι οι οποίοι επισκέπτονται το Σιδηροδρομικό Μουσείο στην περιοχή του Κορδελιού, στη Θεσσαλονίκη. Εκεί θα δουν το περιβόητο Οριάν Εξπρές που έγραψε τη δική του ιστορία στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι αλλά και πολλά ακόμη εκθέματα.

Το ditika.gr βρέθηκε στο Σιδηροδρομικό Μουσείο και ξεναγήθηκε από τον πρόεδρο του, Ανδρέα Μυλωνάκη, στο εστιατόριο του Οριάν Εξπρες αλλά και σε άλλα βαγόνια που είναι …παρατετταγμένα στον χώρο και περιμένουν τους επισκέπτες όλων των ηλικιών ώστε να τους μεταφέρουν πάνω σε ράγες σε μία άλλη εποχή.

Το «κόσμημα» του Μουσείου είναι σίγουρα το αυθεντικό βαγόνι του Οριάν Εξπρές, που έγινε «διάσημο» μέσα από το αστυνομικό μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι «’Εγκλημα στο Οριάν Εξπρές» αλλά και από τις σκηνές δράσεις της διάσημης ταινίας του Τζέιμς Μποντ «Από τη Ρωσία με αγάπη».

«Σε πρώτη φάση το Οριάν Εξπρές ένωνε το Παρίσι με την Βιέννη, μέχρι τότε οι επιβάτες που ήθελαν να πάνε στην Βιέννη από την Γαλλία στον τελευταίο σταθμό της Γαλλίας να κατεβούν από το τρένο να περπατήσουν μια απόσταση ενός χλμ, να περάσουν τα σύνορα και να πάνε στον σταθμό των Αυστριακών για να πάρουν το τρένο για την Βιέννη. Για πρώτη φορά καθιερώνει την διεθνή Σιδηροδρομική κυκλοφορία από το ένα κράτος στο άλλο. Η δουλειά του δεν πάει καλά δείχνει φαλιμέντο αλλά μετά από δύο χρόνια, βρέθηκε ένας Αμερικανός επιχειρηματίας, ο οποίος ρίχνει χρήματα και σιγά-σιγά επεκτείνετε στην Βιέννη, Μόναχο, Βουδαπέστη και Βουκουρέστι. Επίσης, δεν υπάρχει γέφυρα στον Δούναβη και τα βαγόνια περνάνε από την μια μεριά στην άλλη, δεν επεκτείνετε η γραμμή στην Βουλγαρία και από την Βάρνα υπάρχει φέριμποτ που πάει τα βαγόνια στην Κωνσταντινούπολη αλλά ολοκληρώνεται στη συνέχεια το σύστημα με τις γέφυρες μέσα στην Βουλγαρία και σε ένα κομμάτι στην Ελλάδα. Από το Πύθιο Έβρου μπαίνει στην Τουρκία το τρένο και πάει στην Κωνσταντινούπολη. Το τρένο αυτό κυριάρχησε στην ζωή της Ευρώπης από το 1885 με διάφορες παραλλαγές ανάλογα με την χώρα που είχε μεγαλύτερη επιρροή μέχρι και το 1955. Οι άνθρωποι που ταξίδευαν ήταν πρίγκιπες, βασιλικοί, υπουργοί, καλλιτέχνες και έμποροι σαν τον Ζαχάροφ που πουλούσε όπλα σε όλη την Ευρώπη» εξιστορεί ο πρόεδρος κ. Ανδρέας Μυλωνάκης.

Το τρένο ανήκε στον Βέλγο επιχειρηματία, Ζορζ Ναχελμάκερς, ο οποίος είχε ζήσει στις ΗΠΑ και είχε ταξιδέψει με τα βαγόνια Πούλμαν. Τότε σκέφτηκε ότι στην Ευρώπη δεν υπήρχαν ανάλογα τρένα, που να συνδέουν τις μεγαλουπόλεις και όταν επέστρεψε στο Βέλγιο ξεκίνησε να υλοποιεί το σχέδιο του.

Συμφώνησε να αλλάζουν ατμομηχανή κάθε φορά που το τρένο περνούσε τα σύνορα μιας χώρας και κατασκεύασε ένα πολυτελή συρμό βαγονίων, που όμοιό του δεν υπήρχε στην Ευρώπη.

Αρχικά έκανε δρομολόγια δύο φορές την εβδομάδα και έφτανε μέχρι τον Δούναβη, όπου οι επιβάτες επιβιβαζόταν σε πλοίο στο Ρούσε της Βουλγαρίας, έπειτα πήγαιναν σιδηροδρομικώς στη Βάρνα και στη συνέχεια έφθαναν στην Κωνσταντινούπολη. Οι συρμοί του «Οριάν Εξπρές» αποτελούνταν από δύο κλινάμαξες, μια εστιάμαξα και δύο σκευοφόρους.

Το 1916 ήρθε στην Ελλάδα και η πρώτη επιβατική αμαξοστοιχία που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα-Θεσσαλονίκη κυκλοφόρησε το 1918.

Μέσα στο βαγόνι υπάρχουν κρεβάτια, κουζίνα και ειδικό ψυγείο με παγοκολώνες. Οι άνθρωποι πριν πολλά χρόνια, είχαν πρόβλημα με τη διατήρηση των τροφίμων. Ένα σφαχτό π.χ. δεν καταναλώνεται αυθημερόν. Έτσι για να διατηρηθεί και να παραμείνει περισσότερο χρόνο, το έβαζαν σε δροσερό μέρος.

«Σε κάθε γραμμή υπήρχε ένα εξειδικευμένο συνεργείο. Όταν τέλειωνε η δουλειά του συνεργείου φέρνανε το βαγόνι στην μεταφορική πλάκα και δύο άτομα με το σύστημα αυτό το πηγαίνανε 4,5 μέτρα το βαγόνι στην άλλη γραμμή για να μπει στους λαμαρινάδες για να συνεχιστεί η δουλειά» ανέφερε ο κ.Μυλωνάκης

Μία σπάνια ατμάμαξα που σώζεται ίσως η μοναδική σε όλη την Ευρώπη. Κατασκευάστηκε στην Γερμανία, μαζί άλλες περίπου 75 ατμάμαξες, κάτω από την καθοδήγηση του Alfred de Glehn από το 1894 έως το 1901.

Στην αίθουσα του Σταθμάρχη υπάρχουν στολές σταθμαρχών των Ελληνικών σιδηροδρόμων αλλά και σιδηροδρόμων των βαλκανικών χωρών παλαιοτέρων ετών, διάφορα αντικείμενα που υπήρχαν σε ένα γραφείο σταθμάρχη όπως μηχανήματα επικύρωσης εισιτηρίων, σφραγίδες, τηλέγραφοι, παλαιές γραφομηχανές, σήματα και διακριτικά στολών, καπέλα, υπηρεσιακά υποδείγματα κυκλοφορίας αμαξοστοιχιών, έπιπλα, διάφορα έντυπα εποχής κ.λ.π

Επίσης, υπάρχει η καρέκλα που καθόταν ο Ε. Βενιζέλος κατά την επιβολή των όρων ανακωχής της Βουλγαρίας το 1913.

Το σημερινό κτήριο όπου στεγάζεται το Μουσείο Σιδηροδρομικού Σταθμού, κτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα κατά την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας. Συγκεκριμένα, κατασκευάσθηκε από το 1891 μέχρι το 1894 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Πιέτρο Αρριγκόνι.

Σήμερα λειτουργεί με την αποκλειστική φροντίδα του συλλόγου “Φίλοι του Σιδηροδρόμου Θεσσαλονίκης” χωρίς καμία επιχορήγηση με την βοήθεια χορηγών και την οικονομική συνδρομή των μελών και επισκεπτών.

Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα με Παρασκευή από τις 08:00 έως τις 14:00 στη διεύθυνση Νέα Μοναστηρίου 7 στο Κορδελιό. Τηλέφωνο επικοινωνίας 2310-559-590.