Το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως
Κάλεσμα προς τους πιστούς να βαδίσουν χέρι – χέρι ενωμένοι, χωρίς διακρίσεις και αντιπαραθέσεις, για να αναστηθεί η ελπίδα, να νικηθεί ο φόβος του πόνου και του θανάτου απευθύνει μέσα από το χριστουγεννιάτικο μήνυμά του ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, Βαρνάβας.
Αναλυτικά το μήνυμα του Μητροπολίτη:
«Σήμερον πᾶσα φύσις, ἀγάλλεται καὶ χαίρει, ὅτι Χριστὸς ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου Κόρης». Την ώρα που ο κόσμος νιώθει μουδιασμένος και αμήχανος από την παγκόσμια δοκιμασία της πανδημίας, η Εκκλησία επιμένει να ευαγγελίζεται τη χαρά της εορτής. Χαρά και αγαλλίαση για τη γέννηση του Κυρίου, την ενανθρώπισή Του, την παρουσία Του ανάμεσά μας. “Ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός”.
Ο άνθρωπος αποστάτησε και κρύφτηκε από τον Θεό, αλλ᾿ Εκείνος δεν σταμάτησε να τον αναζητά και έρχεται να τον συναντήσει μέσα στην εξορία του φόβου και του θανάτου. Στέλνει τον Μονογενή Του Υιό, ο οποίος έρχεται στον κόσμο και εισέρχεται ως άνθρωπος στην ιστορία, «ἐκένωσεν ἑαυτόν», απαρνήθηκε τη δόξα του Υιού του Θεού και έγινε Υιός του ανθρώπου για να είναι παρών σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Ο Θεός δεν είναι κάπου πάνω από εμάς, δεν είναι στον ουρανό. Ο Θεός είναι μαζί μας, «ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος». Είναι συνοδοιπόρος σε κάθε μας δοκιμασία, ιδιαίτερα τώρα που η αγωνία και η μοναξιά της πανδημίας καταπονούν την ύπαρξή μας.
Χριστός γεννάται και μας δωρίζει εκ νέου τη ζωή και την ελευθερία. Χριστός γεννάται και μας δείχνει τον δρόμο της ταπείνωσης και της ευσπλαχνίας προς κάθε άνθρωπο. Πόσο απέχει αλήθεια ο ταπεινός Θεός της Βηθλεέμ από τον Θεό της θρησκείας, που θα τον θέλαμε να εξουσιάζει και να ελέγχει τα πάντα και να τιμωρεί τους εχθρούς μας! Πόσο διαφορετικός είναι ο Χριστός από τους ισχυρούς μεσσίες που λατρεύει ο κόσμος! Ο Ιησούς δεν αρκείται σε δηλώσεις πίστης, μας ζητά να απεκδυθούμε τη στείρα θρησκευτικότητά και τις ευσεβιστικές αγκυλώσεις, να βγούμε από τα στεγανά μας, να βγούμε από τον εαυτό μας, να απαλλαγούμε από την παραλυτική υποδούλωσή μας στην υπεράσπιση της εικόνας μας και στην αποκλειστικότητα της σωτηρίας μας. Η αδιαλλαξία, οι εμμονές και ο φανατισμός μόνο πολώσεις, βία και διχόνοιες φέρνουν στη ζωή μας, γεγονός που το βιώνoυμε τόσο έντονα τώρα, που η πανδημία έφερε στο προσκήνιο καίρια ερωτήματα για τον τρόπο της ζωής και του θανάτου, και κυρίως για το τι και σε ποιον πιστεύουμε.
Από το σπήλαιο της Βηθλεέμ ξεκινάει η μεγάλη ανατροπή. Τη βραδιά αυτή ανατρέπεται το είδωλο του Σωτήρα που θα άλλαζε τον κόσμο με τη δύναμη της εξουσίας, εγκαθιδρύοντας μια νέα κοσμική βασιλεία, και αποκαλύπτεται η δύναμη εκείνη που δημιούργησε, διαπερνά και συνεχίζει να ζωογονεί το σύμπαν και την ιστορία: Η δύναμη της αγάπης. Μπροστά στη φάτνη της Βηθλεέμ δεν υφίσταται πια καμιά διάκριση φυλής, γλώσσας, πολιτισμού. Στο Πρόσωπο του Ιησού ολόκληρη η ανθρωπότητα βρίσκει την ενότητά της. Αυτή η ριζοσπαστική πλευρά του Χριστιανισμού συχνά μάς διαφεύγει. Διαφεύγει όχι μονάχα από τους αρνητές ή τους πολεμίους της πίστης, αλλά και από πολλούς ευσεβείς Χριστιανούς, οι οποίοι δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι ο Θεός δεν βρίσκεται μόνο στις λειτουργικές συνάξεις, αλλά και στο πρόσωπο του φτωχού, του αδύναμου, του κάθε πονεμένου και βασανισμένου ανθρώπου. Πώς λοιπόν θα αποδεχθούν ότι αρκετοί από τους επιστήμονες που εργάζονται για την εξάλειψη του φόβου, της ασθένειας και της αγωνίας του θανάτου μπορεί να βρίσκονται, έστω και εν αγνοία τους, στην αγκαλιά του Θεού! Δεν θέλουν να δουν ότι είναι πολλοί εκείνοι που, όπως οι Μάγοι εξ᾽ ανατολών, νιώθουν στην καρδιά τους τη δημιουργική πνοή του Θεού και μέσα στο σκοτάδι της σύγχυσης και των αδιεξόδων αναζητούν το άστρο που θα τους οδηγήσει στον δρόμο προς την Βηθλεέμ, και τότε εκεί, στην απλότητα του σπηλαίου, μπροστά στη φάτνη, θα κατανοήσουν το μυστήριο της αγάπης και θα γίνουν γνήσια μέλη της Εκκλησίας.
Αδελφοί μου και παιδιά μου αγαπητά,
Στο σπήλαιο της Βηθλεέμ ξαναρχίζει σήμερα η ζωή μας, η ζωή μας και η ζωή του κόσμου. Ας ακολουθήσουμε, λοιπόν, τη λάμψη του αστέρος και ας βαδίσουμε χέρι – χέρι ενωμένοι, χωρίς διακρίσεις και αντιπαραθέσεις, συντονισμένοι με τη Σαρκωμένη Αγάπη, για να αναστήσουμε την ελπίδα, να νικήσουμε τον φόβο του πόνου και του θανάτου, να σηκωθ»ούμε, να ανεβούμε ψηλότερα: «Χριστός ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε. Χριστός ἐπί γῆς ὑψώθητε!».
