Η πυρκαγιά και οι καπνοί που ήταν ορατοί στην πόλη προκάλεσαν ανησυχία στους κατοίκους
Η άμεση επέμβαση των επίγειων και εναέριων μέσων πυρόσβεσης, σε συνδυασμό με τις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, απέτρεψαν την επέκταση της πυρκαγιάς στην «καρδιά» του περιαστικού δάσους Σέιχ Σου της Θεσσαλονίκης, του μοναδικού πνεύμονα πρασίνου στο πολεοδομικό συγκρότημα. Στη 1 το μεσημέρι περίπου η φωτά εκδηλώθηκε σε ξερά χόρτα, στην περιοχή βόρεια του Αγίου Παύλου, σε μικρή απόσταση από την περιφερειακή οδό και σταδιακά άρχισε να επεκτείνεται με μέτωπο προς το «Φιλίππειο». Στην περιοχή την ώρα εκείνη δεν έπνεαν ισχυροί άνεμοι και οι πυροσβεστικές δυνάμεις κατάφεραν, ύστερα από δύο περίπου ώρες, να την περιορίσουν προτού επεκταθεί στον πυρήνα του δάσους, που αποτελείται κυρίως από πευκόδεντρα.
Οι πτήσεις των πυροσβεστικών αεροσκαφών και των ελικοπτέρων και του γιγάντιου πυροσβεστικού αεροσκάφους Beriev-200 πάνω από την πόλη και το δάσος, προκειμένου να εφοδιαστούν με νερό από το Θερμαϊκό κόλπο, προκάλεσαν ανησυχία στους κατοίκους και επανέφεραν στη μνήμη τις εφιαλτικές εικόνες από τη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στο Σέϊχ – Σού στις αρχές Ιουλίου του 1997 και αποτέφρωσε το μεγαλύτερο τμήμα του.
Η φωτιά είχε εκδηλωθεί αργά το μεσημέρι της 6ης Ιουλίου 1997, ημέρα Κυριακή, με τη θερμοκρασία να αγγίζει τους 40 βαθμούς Κελσίου, ενώ στην πόλη έπνεαν ισχυροί νοτιοδυτικοί άνεμοι, με ένταση 5 – 6 μποφόρ. Επεκτάθηκε μέχρι το Ρετζίκι και το Πανόραμα και τέθηκε υπό πλήρη έλεγχο το απόγευμα της επόμενης ημέρας, αποτεφρώνοντας το 55% περίπου του μεγάλου τεχνητού δάσους, αποτελούμενο κυρίως από πεύκα, πουρνάρια και κυπαρίσσια. Στα χρόνια που ακολούθησαν της καταστροφικής πυρκαγιάς του ’97 καταγράφηκαν δεκάδες μικρής εκτασης φωτιές οι οποίες αντιμετωπίστηκαν έγκαιρα καθώς το περιαστικό δάσος φυλάσσεται σε 24ωρη βάση ακόμα κι από ομάδες εθελοντών.
Το Σέιχ Σου, αποκαλούμενο και Κέδρηνος Λόφος, εκτείνεται στις νότιες και νοτιοδυτικές πλαγιές του Χορτιάτη, μέχρι και το δρόμο Επταπυργίου – Ασβεστοχωρίου. Αποτελεί «πνεύμονα» πρασίνου της πόλης και χώρο αναψυχής. Η ονομασία “Σέιχ Σου” (τουρκ. νερό του Σεΐχη) προήλθε από τη βρύση που υπήρχε σε μουσουλμανικό μνημείο.
Στις αρχές του 20ου αιώνα η περιοχή ήταν χέρσα και η πρώτη προσπάθεια αναδάσωσης έγινε το 1929 και τις επόμενες δεκαετίες φυτεύτηκαν μεγάλες εκτάσεις δέντρων. Το μεγαλύτερο τμήμα του δάσους, περίπου 75%, καλύπτεται από πευκοδάση, σημαντική είναι και η παρουσία κυπαρισσιών, ενώ στις βόρειες και βορειοανατολικές πλευρές του δάσους υπάρχουν σημαντικές εκτάσεις με πουρνάρια και πλατάνια. Τα τελευταία δύο χρόνια το Σέιχ Σου απώλεσε χιλιάδες πεύκα εξαιτίας του φλοιοφάγου εντόμου tomicus piniperda που ξεραίνει τον κορμό τους κι αναγκάζει τις δασικές υπηρεσίες στην ξύλευση και απομάκρυνσή τους.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
