Σε 10 σύντομες ερωτήσεις απαντά ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και πλέον πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Δέλα
Θέλει ο Κώστας Λουμπούτης ιδιαίτερες συστάσεις; Διεθνής ποδοσφαιριστής που ξεκίνησε από τον ‘Αρη, με μεταγραφές σε αξιόλογες ομάδες του εξωτερικού. Την πορεία της καριέρας του οι ποδοσφαιρόφιλοι την γνωρίζουν καλά… ‘Ισως αυτό που δεν ξέρετε είναι ότι αγαπάει πολύ τον τόπο του, τον δήμο Δέλτα, όπου προσφέρει τις υπηρεσίες του ως πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου.
Δύσκολος ο αγώνας της Αυτοδιοίκησης;
Όπως κάθε αγώνας έχει κι αυτός τις δυσκολίες του άλλα με έναν καλό προπονητή η νίκη είναι πάντα εφικτή!
Αν ήταν 11αδα ο Δ.Δέλτα, ο πρόεδρος του Δ.Σ. σε ποια θέση θα έπαιζε;
Θα προτιμούσα να παίζω στη θέση που έχω μάθει όπου άλλωστε όπως έχει κρίνει ο… προπονητής συμβάλλω στην καλή πορεία της ομάδας.
Τι ανάγκες έχει ο τόπος σας;
Πολλές και σημαντικές. Είναι ένας τόπος ευλογημένος με πολλές δυνατότητες αλλά έχει εγκαταλειφθεί όπως και οι περισσότερες περιοχές της Δυτικής Θεσσαλονίκης. Με πρόγραμμα και πολλή δουλειά προσπαθούμε με τον δήμαρχο Γιάννη Ιωαννίδη να καταστήσουμε όλες τις κοινότητες σύγχρονες. Στο Ανατολικό, την πατρίδα μου και στην Χαλάστρα όπου έχω επιλέξει να ζήσω με την οικογένεια μου και να μεγαλώσουν τα παιδιά μου, γίνεται μια συνολική προσπάθεια αναβάθμισης, ώστε να μην έχει σε τίποτα να ζηλέψει από μια σύγχρονη περιοχή της υπόλοιπης Ελλάδας.
Ο κόσμος τι ζητάει όταν σας βλέπει στο δρόμο;
Καλύτερη καθημερινότητα την οποία προσπαθούμε ως διοίκηση να προσφέρουμε στους δημότες. Καλύτερους δρόμους, παιδικές χαρές, βιβλιοθήκες και φυσικά τη γνώμη μου για την πορεία του Άρη, που όλοι ξέρουν ότι έχω μέσα στην καρδιά μου.
Σας λείπει το ποδόσφαιρο;
Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου. Παίζω από παιδί, έχω γευτεί μεγάλες χαρές και λύπες. Μέσα από το άθλημα διαμορφώθηκε η προσωπικότητα μου. Το κουβαλάω μαζί μου και θα συνεχίσω να το κουβαλάω μέχρι τα βαθιά γεράματα. Νοσταλγώ την ομορφιά του γηπέδου. Βέβαια όταν αποφάσισα να σταματήσω είχα ήδη σχεδιάσει τα επόμενα βήματα στην επιχειρηματική δράση και ενασχόληση με τα κοινά.
Από την πορεία ποιο ματς ξεχωρίζετε;
Γιουβέντους – Περούτζια το 2003 ήταν το πρώτο παιχνίδι της στο νέο της γήπεδο στο Torino και συγχρόνως η βράβευση του Πάβελ Νέντβεντ ως καλύτερου ποδοσφαιριστή στον κόσμο. Ήταν μία γιορτή του ποδοσφαίρου που την έζησα ως παίκτης της Περούτζια.
Τι είναι ο ‘Αρης…
Η δεύτερη οικογένεια μου. Η ομάδα που με ανέδειξε. Που συνέβαλε να κάνω καριέρα στο εξωτερικό και να ανοίξω τους ορίζοντες μου από νωρίς.
Ανεκπλήρωτο όνειρο…
Είχα μια γεμάτη ζωή από τα παιδικά μου χρόνια. Αν κάτι δεν πρόλαβα ήταν να μάθω… σαξόφωνο. Είναι μια επιθυμία που έχω υποσχεθεί να την εκπληρώσω έστω και τώρα.
Τι δεν ξέρουμε για τον Κώστα Λουμπούτη;
Ότι μαγειρεύω… και μάλιστα φροντίζω να ενημερώνομαι διαρκώς από τον σεφ του εστιατορίου που διατηρώ στην Περούτζια.
Συμβουλή σε νέους ποδοσφαιριστές…
Να κυνηγήσουν τα όνειρα τους. Δεν υπάρχει κανείς που να τους πει μέχρι που μπορούν να φτάσουν και τι μπορούν να καταφέρουν. Με υπομονή, ταπεινότητα και πολλή δουλειά να ακούν τους προπονητές τους και να γίνονται κάθε μέρα και καλύτεροι.
Πηγή: Από την έντυπη εφημερίδα Karfitsa
