Ο Δ.Παύλου Μελά τιμά τον Δανιήλ Παπαδόπουλο του Ηρακλή και των ρεκόρ

Το απόγευμα στο ΔΑΚ «Ολυμπιονίκης Αλέξανδρος Νικολαΐδης», στην Πολίχνη

Όλα τα φώτα είναι στραμμένα το απόγευμα της Δευτέρας 19 Δεκεμβρίου 2022 στο ΔΑΚ «Ολυμπιονίκης Αλέξανδρος Νικολαΐδης», στην Πολίχνη, όπου ο Δήμος Παύλου Μελά, στο πλαίσιο της αθλητικής εκδήλωσης «Τήνελλα Καλλίνικε», τιμά παλιές δόξες του αθλητισμού και νεότερους αθλητές και αθλήτριες που κατάφεραν να διακριθούν.

Με τιμή και συγκίνηση, η Διεύθυνση και το Τμήμα Αθλητισμού του Δήμου Παύλου Μελά παρουσιάζουν τον Δανιήλ Παπαδόπουλο, έναν συντοπίτη μας που διένυσε μια πλούσια ποδοσφαιρική ιστορία με τη φανέλα του ιστορικού ΗΡΑΚΛΗ, την οποία φόρεσε για πρώτη φορά στα 18 του χρόνια, το μακρινό 1981.

Όταν το 1998 σταμάτησε να παίζει ποδόσφαιρο, είχε συμπληρώσει σε 17 χρόνια, 419 συμμετοχές, ο πρώτος με διαφορά στην ιστορία του Ηρακλή και είχε πετύχει 64 γκολ, δεύτερος σκόρερ στην ιστορία του Ηρακλή, αγωνιζόμενος σε όλες τις θέσεις άμυνας, κέντρου, επίθεσης εκτός από τερματοφύλακας!

Ο Δανιήλ γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1963 και πρώτη του ομάδα ήταν ο Όλυμπος Δενδροποτάμου, στη γειτονιά που μεγάλωσε και ως επιθετικός κίνησε το ενδιαφέρον ΠΑΟΚ, Λάρισας και… ΗΡΑΚΛΗ!

Ο Πρόεδρος των Προέδρων Γιώργος Παντελάκης του ΠΑΟΚ πρόσφερε στον Όλυμπο 550.000 δραχμές αλλά επικράτησε ο ΗΡΑΚΛΗΣ με 600.000 δραχμές και έτσι ο Δανιήλ ντύθηκε στα κυανόλευκα.

Είναι εκπληκτικό ότι ο Δανιήλ Παπαδόπουλος που ξεκίνησε και έπαιξε τους πρώτους μήνες με δανεικά παπούτσια Patrick του συμπαίκτη του Γιάννη Μαυροδουλάκη, με υπομονή και επιμονή κατάφερε να κάνει πολλά από τα όνειρά του πραγματικότητα, αγωνιζόμενος δίπλα στον Βασιλιά Βασίλη Χατζηπαναγή και άλλους σπουδαίους παίκτες, Έλληνες και ξένους, σε μια ομάδα που όλοι την κατέτασσαν στην ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Στα 17 χρόνια που αγωνίστηκε στον Ηρακλή, συνεργάστηκε με 17 διαφορετικούς προπονητές, ξεκινώντας την καριέρα του με τον Αποστόλ Τσατσέφσκι, τον σπουδαίο Bούλγαρο κόουτς, που θεμελίωσε τον μεγάλο ποδοσφαιρικό Ηρακλή της δεκαετίας του ’80…

Ο Δανιήλ έκανε το ντεμπούτο το, τον Δεκέμβρη του 1981, σε παιχνίδι Πρωταθλήματος στην Καστοριά, όπου ο Τσατσέφσκι τον ξεκίνησε βασικό και ο πρωτάρης σκόραρε μειώνοντας σε 2-1 για τον Ηρακλή.

Ακολούθησε μια εντυπωσιακή καριέρα, προϊόν σκληρής δουλειάς και πειθαρχίας και ο ίδιος έμεινε στον θυμικό των φιλάθλων του Ηρακλή ως ένας αφοσιωμένος, αξιόπιστος στρατιώτης και σοβαρός παίκτης της οικογένειας του Ηρακλή, τα χρόνια που ανέβαινε ο κόσμος στο «Καυτανζόγλειο» για να δει καλή μπάλα.

Τι να πρωτοθυμηθεί ο Δανιήλ; Το γκολ στο περήφανο 1-3 επί της ΑΕΚ το 1983, το Βαλκανικό Κύπελλο το 1985, τον ημιτελικό και την πρόκριση επί του Παναθηναϊκού το 1987, την πίκρα του χαμένου τελικού το 1987, στο οποίο ο ίδιος ήταν ο μοναδικός που ευστόχησε στη διαδικασία των πέναλτι, τη νίκη με τη Λάρισα στο Καυτανζόγλειο με 4-1 το 1989 και την εξασφάλιση της συμμετοχής στο ΟΥΕΦΑ, πολλά, πολλά, πολλά!

Ο Δανιήλ χρίστηκε διεθνής και έπαιξε πέντε φορές με την Εθνική Ελλάδος κάνοντας ντεμπούτο το 1990.

Τον κάλεσε ο Αντώνης Γεωργιάδης που τον χρησιμοποίησε ως χαφ μαζί με τον Γιώτη Τσαλουχίδη. Έχει ακόμη συμμετοχές με την Εθνική Ελπίδων και με την Ολυμπιακή ομάδα.

Στην Ελπίδων, αρκετοί από τους τότε διεθνείς Λεμονή, Σαραβάκο, Γκιτσιούδη, Γραβάνη, Χαλκίδη, Μπατσινίλα, Μανωλά, θα θυμούνται το γκολ που είχε βάλει στο αντίστοιχο συγκρότημα της Ουγγαρίας, όταν πήρε την μπάλα πέντε μέτρα έξω από τη γραμμή της δικής μας, μεγάλης περιοχής, άρχισε την επίθεση και αφού πέρασε έξι Ούγγρους, μεταξύ αυτών και τον τερματοφύλακα, σκόραρε!

Η μοναδική φανέλα αντιπάλου που έχει πάρει ποτέ είναι του Κριστόφ Βαζέχα, από τους δυσκολότερους αντιπάλους του, τον οποίον εκτιμά ως παίκτη και ως χαρακτήρα.

Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε με την προπονητική ξεκινώντας από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τον Κρόνο Συκεών.

Ήταν και μέλος του τεχνικού τιμ του Ηρακλή με τον Άγγελο Αναστασιάδη (δις) και τον Γιάννη Κυράστα, ενώ ως πρώτος προπονητής δούλεψε στην Κασσάνδρα στη Β’ Εθνική, στην ΑΕ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ, στην Καβάλα και στον Παύλο Μελά που αγωνίζονταν στη Γ’ Εθνική.

Με τη γυναίκα του Βέρα, παντρεύτηκαν το 1987, μόλις λίγες μέρες μετά τον τελικό με τον ΟΦΗ.

Απέκτησαν τον Γιάννη και τον Γιώργο. Και οι δύο έπαιξαν ποδόσφαιρο, με τον Γιάννη να έχει φορέσει τις φανέλες του ΗΡΑΚΛΗ, του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, της Βέροιας και ομάδων του εξωτερικού.